VVM logo nieuw 150x150

netwerk van milieuprofessionals

 
Bezoek ons op: 

 

 

 

 

 

 

Annemarie van de Vusse - Column over "Ik zie wat jij niet ziet."

Geplaatst op 04-07-2017  -  Categorie: VVM-leden Blog  -  Auteur: Annemarie van der Vusse

VVM-lid Annemarie van de Vusse schreef een column over Ik zie wat jij niet ziet.

Annemarie van der VusseAls ik Nederland voor me zie, denk ik aan oneindig laagland, groen, doorsneden door traag stromende rivieren, waar aan de horizon windmolens hun rondjes draaien, en waar ik veilig op de fiets mijn huis kan bereiken – een warm, goed geïsoleerd huis. Willen we aan een duurzame toekomst werken, dan hebben we daarvoor verhalen nodig die ons een beeld geven van hoe de toekomst eruit kan zien en die ons inspireren daaraan te werken.

Het onafhankelijke adviesorgaan OIM (Overlegorgaan Infrastructuur en Milieu) heeft het afgelopen half jaar een aantal bijeenkomsten georganiseerd waar mensen vanuit diverse achtergronden met elkaar in discussie gingen over wat er nodig is om Nederland een duurzame toekomst te geven. En hoe die toekomst eruit kan zien. Dat heeft geresulteerd in een brief aan de informateur.

In de werkgroep waaraan ik deelnam, ging het over de versterking van het stedelijk gebied. Maar moeten we wel een onderscheid maken tussen stad en platteland? Zou je Nederland niet eerder kunnen zien als een dunbevolkte stadstaat met bebouwing die doorkruist wordt door parken en rivieren? Met dat beeld voor ogen, wil je zoeken naar een balans tussen rood, groen en blauw. Dat vraagt een gebiedsgerichte benadering, waarbij passende maatregelen en de besluitvorming daarover worden afgestemd op wat in dat gebied nodig is. Het gaat niet alleen om fysieke ingrepen in het landschap, maar ook om een overheid die de besluitvorming over de inrichting op het niveau laat waar de ingrepen plaatsvinden.

Een goed voorbeeld is de wijze van werken bij het project Ruimte voor rivieren: uitgebreid overleg met alle betrokken partijen heeft geresulteerd in zowel een robuuster watersysteem als een gevarieerder landschap, terwijl ondertussen op ingenieuze wijze boeren in staat gesteld werden hun bedrijf voort te zetten.

En daar zaten we met onze brief aan de informateur. We hadden echt geen voorzitters van het OIM (Jacques Wallage, Job Cohen) met hun ervaring als oud-informateurs nodig om ons duidelijk te maken dat onze brief op een hele hoge stapel terecht zou komen. Maar dat deerde ons niet, want wij hebben ons beelden kunnen vormen van hoe Nederland in de toekomst duurzamer kan worden. Daar komt bij dat we merkten dat de beelden van belang waren in onze gesprekken met mensen uit de achterban en collega’s. En dat deze verhalen als een olievlek rondgingen en rondgaan.